.......The 3rd Ear Experience est un groupe de rock psychédélique/space que Joshua Tree/Mojave Desert appelle son épicentre, bien que les membres du groupe viennent de différents domaines. La plupart de leur musique se compose de confitures de forme libre avec peu de préférences expérimentales, mais restent généralement dans une ambiance psychédélique. Leur premier album est sorti en 2013, et en avril 2019, ils ont sorti leur sixième album studio intitulé « From Ear to Space ».
Le titre de l’album est une pièce de mots qui utilisent le propre nom du groupe en combinaison avec l’artiste Dr. Space (d’Oresund Space Collective) qui a collaboré avec le groupe sur cet album. L’album se compose de 5 chansons de distraction avec une durée totale de plus de 73 minutes. Les 3 premières chansons ont d’abord été enregistrées par le 3rd Ear Experience, puis envoyées à Dr. Space, qui a fait le mélange final après avoir ajouté quelques overdubs à la musique existante. Les deux dernières chansons « plus courtes » ont d’abord été enregistrées par Dr Space, qui a fourni la piste de base, puis les a envoyées à la 3ème expérience d’oreille qui est restée avec ces chansons. Après tout ce qui a été dit et fait, la formation pour cette collaboration se compose de Jorge Bassman Carrillo à la basse, Richard Stuverd à la batterie, Robbi Robb à la guitare et synthétiseurs de guitare, Amritakripa sur synthétiseurs et qui fournit des chants « milieu de terre », John Whoolilurie au saxophone et à l’orgue, Dr. Space sur synthétiseurs qui a également produit l’album avec Robbie Robb, Eric Ryan à la guitare ambient et glissando et Ryan Post aux percussions.
L’album commence avec 'Screams of Eagle Bone' (14h50.m. Cela commence par un bon rythme de conduite qui commence l’album avec un beau son de rocking. La guitare et le saxophone déclenchent la première partie mélodique, qui finit par se transformer en confiture alimentée par la guitare. Saxophone vient aussi beaucoup et fournit ses propres confitures, mélodique et parfois squawking et gémissements. Jam s’installe bien, restant assez optimiste et inclinant stoner rock / space jam style. Il y a des rinçages occasionnels des effets de l’espace des synthétiseurs. Il y a huit minutes, il y a un ralentissement lent alors que les choses s’adaptent à un rythme modéré et que la guitare et la basse reprennent leurs responsabilités. Les couches ont tendance à se calmer un peu comme les effets de synthétiseur et la guitare devient plus atmosphérique et psychédélique son. L’écho et la sonnerie de la guitare ainsi que la basse lourde fait un bel étirement, et bientôt le saxophone ajoute doucement un peu plus de son. Juste avant 12 minutes, les choses se calment encore plus que la percussion s’adoucit, puis tout à coup ils commencent à accélérer le rythme à nouveau et tout revient à un son qui ressemble plus au début de la piste. Toutes les couches deviennent plus fortes et le tout s’accumule en confiture tourbillonnante, puis il s’estompe lentement à mesure que les effets d’espace continuent jusqu’à la fin.
'Anam Cara' (8:21 p.m.) commence par de beaux effets avec des sons de synthé craquant partout, puis un modèle de batterie aide à rassembler tout pour créer un arrière-plan. Au fur et à mesure que cela se poursuit, les voix de chant commencent, mais restent sur une quille égale avec des instruments, devenant un avec l’ensemble du son. Les percussions lourdes et la basse se poursuivent avec des voix et des effets fous, et le niveau d’intensité du reflux et des flux avec la création d’une confiture sonore belle et unique. Bientôt, la guitare prend des roues libres sur un fond lourd. De beaux riffs de synthétiseur détournent les choses. Les couches d’organes viennent comme le son adoucit un peu. La musique adoucit encore plus l’entrée de la scène ambiante fournie par des effets d’espace de synthé et des effets de guitare / synthé oscillants qui roulent légèrement. En 8 minutes, les instruments de percussion reviennent avec un coup de tambour modérément lent mais constant et les instruments tombent bientôt dans le modèle rythmique, mais restent doux et béats. Un crescendo lent alimenté principalement par la basse pousse la chanson à une plus grande intensité et jusqu’à une marque de 11 minutes, vous savez que vous conduisez à un son plus lourd, surtout lorsque l’orgue est poussé à l’avant du mélange avec le gémissement des guitares qui sortent de nulle part. Lorsque le pic du crescendo est atteint, les guitares pleureuses ont leur chemin. Après 14 minutes, les guitares se calment, la musique s’adoucit, mais elle bout à nouveau avec un autre crescend. Cependant, au lieu de culminer, la musique roule d’une manière flottante jusqu’à la fin alors que la guitare et l’orgue alternent et que tout reste dans la même tonalité, et que les sons du chant et de la psyché reviennent à la toute fin.
« Dreams of a Caterpillar » (22h12.m) commence par une série pulsante d’effets de synthétiseur et de sons pour une séquence sonore atmosphérique. Après 5 minutes de son psychédélique et expérimental, la chanson devient un peu plus musicale avec une boucle de synthé pulsant le long de laquelle il organise des effets les rendant pas si aléatoires. Le synthétiseur monte et descend alors que le rythme musical bout doucement en dessous. La musique sous-jacente grandit au fur et à mesure jusqu’à 9 minutes, s’est établie comme une confiture d’espace sonore lisse avec une guitare flottante libre et des cymbales tintantes sur un rythme modéré et des effets de synthétiseur continus. Après 12 minutes, les effets lourds et les boutons permanents prennent le dessus sur l’improvisation de guitare et la percussion s’estompe en arrière-plan, puis s’arrête. Le nouveau son de percussion prend le dessus sur le rythme et le synthétiseur lancinant revient. Un rythme plus dur vient et la piste prend une nouvelle vapeur tout en maintenant le même rythme modéré. À 17 minutes, le rythme a été perdu à nouveau, mais les lavages de synthétiseur ont pris le dessus alors que la musique revenait au style expérimental et ambiant. Après avoir erré pendant un certain temps, le rythme revient apportant une pression vers l’intensité il y a 20 minutes, tandis que le cri sonne comme des mouettes qui sonnent. L’intensité continue de s’accumuler alors qu’il pousse son chemin vers la fin avec une guitare passionnante.
Les deux chansons plus courtes suivantes sont celles de Dr Space avant d’être données le 3 octobre. 'Coin in the Desert' (9:37) utilise des effets de synthé lui donnant une texture aérée et quelque chose qui ressemble à une flûte. La musique a un sentiment plus ethnique et est un beau changement de tempo. Le clavier qui joue l’accord permanent donne toute cette belle base et après 2 minutes, les percussions actives et la basse lourde apportent beaucoup de vie à la piste. La musique flotte magnifiquement, principalement guidée par une guitare légère et des synthétiseurs / boutons. En 5 minutes, la cacophonie des percussions étouade les sons précédents comme des tambours à main et, etc., crée un compartiment sans ton. Après une minute, et le synthétiseur crée une jam session plus mélodique qui a un flair moyen-oriental. Tout le son s’estompe à l’exception du son doux synthé / guitare et finalement il s’estompe également.
'Sue’s Dream World' (6:04) stais composé principalement de couches de synthétiseurs qui créent une belle texture de rêve. Ce son plein mais ambiant donne à l’homme l’impression d’être coincé dans l’espace quelque part, avec des harmonies aléatoires de l’univers qui tournent autour. Si vous écoutez attentivement, c’est très immersif.
Il s’agit d’un excellent album de confitures et d’expériences psychédéliques et spatiales, avec une quantité surprenante de variation non seulement d’une chanson à l’autre, mais aussi tout au long de chaque chanson. C’est de haute qualité et certains des meilleurs que j’ai entendus cette année. J’aime le fait que bien que cela implique une certaine distraction de l’espace, il n’a pas non plus peur d’explorer et de s’adapter, en apportant des changements sans perdre de flux. La musique est douce, parfois très simple dans son poids rock, et parfois détendue et ambiante, expérimentale. Mais j’ai trouvé que je ne m’ennuyais jamais parce qu’il y a suffisamment de changements pour que l’auditeur soit intéressé, mais je le fais sans interrompre le sens béat de la musique. Avec tous les groupes et albums de rock psychédélique / space qui ont été là encore cette année, celui-ci se distingue vraiment comme l’un des meilleurs à mon avis, très authentique et dynamique, ne compromettant pas le genre, mais l’étirant en fait pour devenir plus exploratoire. . C’est un concurrent solide pour l’un des meilleurs de l’année. Ladislav&Zivanovic......
.......The 3rd Ear Experience is a psychedelic/space rock band that Joshua Tree/Mojave Desert calls its epicenter, although the band members come from different fields. Most of their music consists of free-form jams with few experimental preferences, but usually remain in a psychedelic vibe. Their first album was released in 2013, and in April 2019 they released their sixth full-length studio album titled 'From Ear to Space'.
The title of the album is a play about words that use the band's own name in combination with artist Dr. Space (from Oresund Space Collective) who collaborated with the band on this album. The album consists of 5 distraction songs with a total run time of over 73 minutes. The first 3 songs were first recorded by the 3rd Ear Experience and then sent to Dr. Space, who made the final shuffle after adding some overdubs to existing music. The last two 'shorter' songs were first recorded by Dr Space, who provided the baseline track, then sent them to the 3rd ear experience that stuck with these songs. After all that has been said and done, the lineup for this collaboration consists of Jorge Bassman Carrillo on bass, Richard Stuverd on drums, Robbi Robb on guitars and guitar synthesizers, Amritakripa on synthesizers and which provides 'earth middle' chants, John Whoolilurie on saxophone and organ, Dr. Space on synthesizers who also produced the album along with Robbie Robb, Eric Ryan on ambient and glissando guitar and Ryan Post on percussion.
The album begins with 'Screams of Eagle Bone' (2:50 p.m. This starts with a nice driving rhythm that starts the album with a nice rocking sound. The guitar and saxophone trigger the first melodic part, which eventually turns into guitar-powered jam. Saxophone also comes in a lot and provides its own jams, melodic and sometimes squawking and whining. Jam settles nicely, remaining quite optimistic and tilting stoner rock/ space jam style. There are occasional rinsings of space effects from synthesizers. Eight minutes ago, there's a slow slowdown as things adapt to a moderate rhythm and the guitar and bass take responsibility again. Layers tend to calm down a little as synthesizer effects and the guitar becomes more atmospheric and psychedelic sound. The echo and ringing of the guitar along with heavy bass makes a nice stretch, and soon the saxophone gently adds a little more sound. Just before 12 minutes, things calm down even more as the percussion softens, and then suddenly they start to accelerate the pace again and everything goes back to a sound that looks more like the beginning of the track. All the layers get louder and the whole thing builds up into swirling jam, and then it slowly fades as the space effects continue to the end.
'Anam Cara' (8:21 p.m.) begins with nice effects with synth sounds cracking everywhere, and then a drum pattern helps bring everything together to create a background. As this continues, the singing vocals begin, but remain on an even keel with instruments, becoming one with the whole sound. Heavy percussion and bass continue with vocals and crazy effects, and the level of intensity of the ebb and flows with the creation of a beautiful and unique sound jam. Soon, the guitar takes on free wheels over a heavy backdrop. Nice synthesizer riffs divert things. Layers of organs come as the sound softens a little. The music softens even further the entrance to the ambient stage provided by synth space effects and oscillating guitar/synth effects that roll slightly. In 8 minutes, the percussion instruments return with a moderately slow but consistent drum blow and the instruments soon fall into the rhythmic pattern, but remain soft and blissful. A slow crescendo powered mainly by bass pushes the song to greater intensity and up to an 11-minute mark, you know you drive to a heavier sound, especially when the organ is pushed to the front of the mix along with the whining of guitars coming out of nowhere. When the peak of the crescendo is reached, weeping guitars have their way. After 14 minutes, the guitars calm down, the music softens, but then it boils again with another crescend. However, instead of peaking, the music rolls in a fluttering way to the end as the guitar and organ alternate and everything stays in the same key, and the sounds of singing and psyche return at the very end.
'Dreams of a Caterpillar' (10:12 p.m.) begins with a pulsating series of synthesizer effects and sounds for an atmospheric sound sequence. After 5 minutes of psychedelic and experimental sound, the song becomes a little more musical with a synth loop pulsing along which it organizes effects making them not so random. The synthesizer rises and descends as the musical rhythm smoothly boils underneath. The underlying music grows as it goes until 9 minutes, established itself as a smooth sonic space jam with a free floating guitar and tinkling cymbals over moderate rhythm and continuous synthesizer effects. After 12 minutes, the heavy effects and permanent buttons take over the guitar improvisation and the percussion fades into the background, then stop. The new percussion sound takes over the rhythm and the throbbing synthesizer returns. A harder rhythm comes and the track catches a new steam while maintaining the same moderate rhythm. By 17 minutes, the rhythm was lost again, but synthesizer washes took over as the music returned to experimental and ambient style. After wandering for a while, the rhythm returns bringing pressure towards intensity 20 minutes ago, while the squeal sounds like seagulls sounding. The intensity continues to build as he pushes his way to the end with an exciting guitar.
The next two shorter songs are those set by Dr Space before they were given on 3 October. 'Coin in the Desert' (9:37) uses synth effects giving it an airy texture and something that sounds similar to a flute. Music has more ethnic feeling and is a nice change in tempo. The keyboard that plays the permanent chord gives all this beautiful foundation and after 2 minutes, active percussion and heavy bass bring a lot of life to the track. The music floats beautifully, mostly guided by a light guitar and synthesizers/buttons. In 5 minutes, the cacophony of percussion drowns out previous sounds like hand drums and, etc., create a compartment without tone. After a minute, and the synthesizer creates a more melodic jam session that has a middle eastern flair. All the sound fades except for the soft synth/guitar sound and eventually it also fades.
'Sue's Dream World' (6:04) stais composed mainly of layers of synthesizers that create a beautiful dreamy texture. This full but ambient sound makes man feel like he's stuck in space somewhere, with random harmonies of the universe spinning around. If you listen carefully, this is very immersive.
This is an excellent album of psychedelic and space jams and experiments, with a surprising amount of variation not only from song to song, but also throughout each song. It's high quality and some of the best I've heard this year. I like the fact that although it involves some distraction of space, it is also not afraid to explore and adapt, making changes without losing flow. The music is smooth, sometimes very simple in its rock weight, and sometimes relaxed and ambient, experimental. But I found that I was never bored because there are enough changes for the listener to be interested, but I do so without interrupting the blissful sense of music. With all the psychedelic/space rock bands and albums that have been there again this year, this one really stands out as some of the best in my opinion, very authentic and dynamic, not compromising the genre, but actually stretching it to become more exploratory. . This is a strong contender for one of the best of the year. Ladislav&Zivanovic......
............3rd Ear Experience je psihodelični/svemirski rock bend koji Joshua Tree/Mojave Desert naziva svojim epicentrom, iako članovi benda potječu iz različitih područja. Većina njihove glazbe sastoji se od džemova slobodne forme s malo eksperimentalnih sklonosti, ali obično ostaju u psihodeličnoj vibri. Njihov prvi album objavljen je 2013. godine, a u travnju 2019. objavili su svoj šesti studijski album u punoj dužini pod nazivom 'From Ear to Space'.
Naziv albuma je predstava o riječima koje koriste vlastito ime grupe u kombinaciji s umjetnikom Dr. Spaceom (iz Oresund Space Collectivea) koji je surađivao s bendom na ovom albumu. Album se sastoji od 5 pjesama za ometanje s ukupnim vremenom izvođenja od preko 73 minute. Prve 3 pjesme prvo je snimio 3rd Ear Experience, a zatim su poslane dr. Spaceu koji je napravio završno miješanje nakon što je dodao neke overdubs postojećoj glazbi. Posljednje dvije 'kraće' pjesme prvo je snimio dr. Space koji je osigurao osnovnu stazu, a zatim ih je poslao na 3. ear experience koji se zaglavio uz ove pjesme. Nakon svega što je rečeno i učinjeno, postavu za ovu suradnju čine Jorge Bassman Carrillo na basu, Richard Stuverd na bubnjevima, Robbi Robb na gitarama i gitarskim sintisajzerima, Amritakripa na sintisajzerima i koji pruža 'middle earth' napjeve, John Whoolilurie na saksofonu i orguljama, Dr. Space na sintisajzerima koji je također producirao album zajedno s Robbijem Robbom, Eric Ryan na ambijentalnoj i glissando gitari i Ryan Post na udaraljkama.
Album započinje albumom 'Screams of Eagle Bone' (14:50). Ovo počinje lijepim ritmom vožnje koji započinje album lijepim zvukom ljuljanja. Gitara i saksofon pokreću prvi melodični dio koji se na kraju pretvara u džem pogonjen gitarom. Saksofon također dolazi u puno i pruža vlastite džemove, melodične i ponekad squawking i cviliti. Džem se lijepo smješta, ostajući prilično optimističan i naginjući stoner rock / space jam stilu. Postoje povremene ispiranje svemirskih efekata iz sintisajzera. Prije 8 minuta, dolazi do sporog usporavanja jer se stvari prilagođavaju umjerenom ritmu i gitara i bas ponovno preuzimaju odgovornost. Slojevi imaju tendenciju da se malo smire kao sintisajzerski efekti i gitara postaje više atmosferski i psihodelični zvuk. Odjek i zvonjenje gitare zajedno s teškim basom čini lijepu dionicu, a uskoro saksofon nježno dodaje još malo zvuka. Nešto prije 12 minuta, stvari se još više smiruju kako udaraljke omekšavaju, a zatim odjednom ponovno počinju ubrzavati tempo i sve se vraća na zvuk koji više sliči na početak staze. Svi slojevi postaju glasniji i cijela se stvar nakuplja u vrtložni džem, a zatim to polako blijedi kako se svemirski efekti nastavljaju do kraja.
'Anam Cara' (20:21) počinje s lijepim efektima sa zvukovima syntha koji pucaju posvuda, a zatim uzorak bubnja pomaže u zbližavanju svega kako bi se stvorila pozadina. Dok se to nastavlja, pjevajući vokali počinju, ali ostaju na ravnomjernoj kobilici s instrumentima, postajući jedno s cijelim zvukom. Teške udaraljke i bas nastavljaju s vokalima i ludim efektima, a razina intenziteta oseka i teče uz stvaranje lijepog i jedinstvenog zvučnog džema. Uskoro, gitara preuzima besplatno kotače preko teške pozadine. Lijepi rifovi sintisajzera skrenu stvari. Slojevi organa dolaze dok se zvuk malo smekšava. Glazba još više omekšava ulazak u ambijentalnu pozornicu koju pružaju synth space efekti i oscilirajući gitarski/synth efekti koji se lagano kotrljaju. U 8 minuta, udaraljke se vraćaju s umjereno sporim, ali dosljednim udarcem bubnja i instrumenti uskoro padaju u ritmički uzorak, ali ostaju mekani i blaženi. Spori crescendo pogonjen uglavnom basom gura pjesmu do većeg intenziteta i do 11-minutne oznake, znate da vozite do težeg zvuka, pogotovo kada orgulje guraju na prednji dio miksa zajedno s cviljenjem gitara koje dolaze niotkuda. Kada se dosegne vrhunac crescenda, plačljive gitare imaju svoj put. Nakon 14 minuta gitare se smiruju, glazba omekšava, ali onda opet zakuha s još jednim crescendom. Međutim, umjesto da dosegne vrhunac, glazba se kotrlja na lepršav način do kraja dok se gitara i orgulje izmjenjuju i sve ostaje u istom ključu, a zvukovi pjevanja i psihe vraćaju se na samom kraju.
'Snovi gusjenice' (22:12) započinje pulsirajućom serijom sintisajzerskih efekata i zvukova za atmosferski niz zvuka. Nakon 5 minuta psihodeličnog i eksperimentalnog zvuka, pjesma postaje malo glazbenija sa synth petljom koja pulsira duž koje organizira efekte čineći ih ne tako slučajnim. Sintisajzer se uzdiže i spušta dok glazbeni ritam glatko ključa ispod. Temeljna glazba raste kako ide sve do 9 minuta, etablirala se kao glatki zvučni svemirski džem sa slobodnom plutajućom gitarom i tinkling cimbalima preko umjerenog ritma i kontinuiranih sintisajzerskih efekata. Nakon 12 minuta, teški efekti i trajne tipke preuzimaju improvizaciju gitare i udaraljke blijede u pozadini, a zatim se zaustavljaju. Novi udaraljkaški zvuk zauzima ritam i pulsirajući sintisajzer se vraća. Dolazi teži ritam i staza hvata novu paru zadržavajući isti umjereni ritam. Do 17 minuta ritam se ponovno gubi, ali sintisajzerska pranja su preuzela kako se glazba vraća u eksperimentalni i ambijentalni stil. Nakon što je neko vrijeme lutao, ritam se vraća donoseći pritisak prema intenzitetu prije 20 minuta, dok cviljenje zvuči kao da galebovi zvuče. Intenzitet se nastavlja graditi dok gura svoj put prema kraju s uzbudljivom gitarom.
Sljedeće dvije kraće pjesme su one koje je postavio dr. Space prije nego što su dane 3. 'Novčić u pustinji' (9:37) koristi synth efekte dajući mu prozračnu teksturu i nešto što zvuči slično flauti. Glazba ima više etničkog osjećaja i lijepa je promjena u tempu. Klavijatura koja svira trajni akord daje sve to lijep temelj i nakon 2 minute, aktivni udaraljke i teški bas donose puno života na stazu. Glazba lijepo pluta, uglavnom vođena laganom gitarom i sintisajzerima/tipkama. U 5 minuta, kakofonija udaraljki utapa prethodne zvukove kao ručni bubnjevi i itd. stvaraju odjeljak bez tona. Nakon minute, a sintisajzer stvara melodičniju jam sesiju koja ima srednji istočni štih. Sav zvuk blijedi osim mekog synth/gitarskog zvuka i to na kraju također blijedi.
'Sue's Dream World' (6:04) stais sastavljen uglavnom od slojeva sintisajzera koji stvaraju prekrasnu sanjivu teksturu. Ovaj puni, ali ambijentalni zvuk čini da se čovjek osjeća kao da je negdje zaglavljen u svemiru, s nasumičnim harmonijama svemira koje se vrte uokolo. Ako pažljivo slušate, ovo je vrlo imerzivno.
Ovo je izvrstan album psihodeličnih i svemirskih džemova i eksperimenata, s iznenađujućom količinom varijacija ne samo od pjesme do pjesme, već i tijekom svake pjesme. To je visoka kvaliteta i neke od najboljih koje sam čuo ove godine. Sviđa mi se činjenica da, iako uključuje neko ometanje prostora, također se ne boji istraživati i prilagođavati se, čineći promjene bez gubitka protoka. Glazba je glatka, ponekad vrlo jednostavna u svojoj rock težini, a ponekad opuštena i ambijentalna, eksperimentalna. Ali otkrio sam da mi nikada nije bilo dosadno jer ima dovoljno promjena da slušatelj bude zainteresiran, ali to činim bez prekida blaženog osjećaja za glazbu. Uz sve psihodelične/svemirske rock bendove i albume koji su bili tu i ove godine, ovaj se zaista ističe kao neki od najboljih po mom mišljenju, vrlo autentičan i dinamičan, a ne ugrožava žanr, već ga zapravo rasteže kako bi postao istraživačkiji. .Ovo je jak kandidat za jednog od najboljih u godini.Ladislav&Zivanovic……
.............3rd Ear Experience je psihodelični/svemirski rock bend koji Joshua Tree/Mojave Desert naziva svojim epicentrom, iako članovi benda potječu iz različitih područja. Većina njihove glazbe sastoji se od džemova slobodne forme s malo eksperimentalnih sklonosti, ali obično ostaju u psihodeličnoj vibri. Njihov prvi album objavljen je 2013. godine, a u travnju 2019. objavili su svoj šesti studijski album u punoj dužini pod nazivom 'From Ear to Space'.
Naziv albuma je predstava o riječima koje koriste vlastito ime grupe u kombinaciji s umjetnikom Dr. Spaceom (iz Oresund Space Collectivea) koji je surađivao s bendom na ovom albumu. Album se sastoji od 5 pjesama za ometanje s ukupnim vremenom izvođenja od preko 73 minute. Prve 3 pjesme prvo je snimio 3rd Ear Experience, a zatim su poslane dr. Spaceu koji je napravio završno miješanje nakon što je dodao neke overdubs postojećoj glazbi. Posljednje dvije 'kraće' pjesme prvo je snimio dr. Space koji je osigurao osnovnu stazu, a zatim ih je poslao na 3. ear experience koji se zaglavio uz ove pjesme. Nakon svega što je rečeno i učinjeno, postavu za ovu suradnju čine Jorge Bassman Carrillo na basu, Richard Stuverd na bubnjevima, Robbi Robb na gitarama i gitarskim sintisajzerima, Amritakripa na sintisajzerima i koji pruža 'middle earth' napjeve, John Whoolilurie na saksofonu i orguljama, Dr. Space na sintisajzerima koji je također producirao album zajedno s Robbijem Robbom, Eric Ryan na ambijentalnoj i glissando gitari i Ryan Post na udaraljkama.
Album započinje albumom 'Screams of Eagle Bone' (14:50). Ovo počinje lijepim ritmom vožnje koji započinje album lijepim zvukom ljuljanja. Gitara i saksofon pokreću prvi melodični dio koji se na kraju pretvara u džem pogonjen gitarom. Saksofon također dolazi u puno i pruža vlastite džemove, melodične i ponekad squawking i cviliti. Džem se lijepo smješta, ostajući prilično optimističan i naginjući stoner rock / space jam stilu. Postoje povremene ispiranje svemirskih efekata iz sintisajzera. Prije 8 minuta, dolazi do sporog usporavanja jer se stvari prilagođavaju umjerenom ritmu i gitara i bas ponovno preuzimaju odgovornost. Slojevi imaju tendenciju da se malo smire kao sintisajzerski efekti i gitara postaje više atmosferski i psihodelični zvuk. Odjek i zvonjenje gitare zajedno s teškim basom čini lijepu dionicu, a uskoro saksofon nježno dodaje još malo zvuka. Nešto prije 12 minuta, stvari se još više smiruju kako udaraljke omekšavaju, a zatim odjednom ponovno počinju ubrzavati tempo i sve se vraća na zvuk koji više sliči na početak staze. Svi slojevi postaju glasniji i cijela se stvar nakuplja u vrtložni džem, a zatim to polako blijedi kako se svemirski efekti nastavljaju do kraja.
'Anam Cara' (20:21) počinje s lijepim efektima sa zvukovima syntha koji pucaju posvuda, a zatim uzorak bubnja pomaže u zbližavanju svega kako bi se stvorila pozadina. Dok se to nastavlja, pjevajući vokali počinju, ali ostaju na ravnomjernoj kobilici s instrumentima, postajući jedno s cijelim zvukom. Teške udaraljke i bas nastavljaju s vokalima i ludim efektima, a razina intenziteta oseka i teče uz stvaranje lijepog i jedinstvenog zvučnog džema. Uskoro, gitara preuzima besplatno kotače preko teške pozadine. Lijepi rifovi sintisajzera skrenu stvari. Slojevi organa dolaze dok se zvuk malo smekšava. Glazba još više omekšava ulazak u ambijentalnu pozornicu koju pružaju synth space efekti i oscilirajući gitarski/synth efekti koji se lagano kotrljaju. U 8 minuta, udaraljke se vraćaju s umjereno sporim, ali dosljednim udarcem bubnja i instrumenti uskoro padaju u ritmički uzorak, ali ostaju mekani i blaženi. Spori crescendo pogonjen uglavnom basom gura pjesmu do većeg intenziteta i do 11-minutne oznake, znate da vozite do težeg zvuka, pogotovo kada orgulje guraju na prednji dio miksa zajedno s cviljenjem gitara koje dolaze niotkuda. Kada se dosegne vrhunac crescenda, plačljive gitare imaju svoj put. Nakon 14 minuta gitare se smiruju, glazba omekšava, ali onda opet zakuha s još jednim crescendom. Međutim, umjesto da dosegne vrhunac, glazba se kotrlja na lepršav način do kraja dok se gitara i orgulje izmjenjuju i sve ostaje u istom ključu, a zvukovi pjevanja i psihe vraćaju se na samom kraju.
'Snovi gusjenice' (22:12) započinje pulsirajućom serijom sintisajzerskih efekata i zvukova za atmosferski niz zvuka. Nakon 5 minuta psihodeličnog i eksperimentalnog zvuka, pjesma postaje malo glazbenija sa synth petljom koja pulsira duž koje organizira efekte čineći ih ne tako slučajnim. Sintisajzer se uzdiže i spušta dok glazbeni ritam glatko ključa ispod. Temeljna glazba raste kako ide sve do 9 minuta, etablirala se kao glatki zvučni svemirski džem sa slobodnom plutajućom gitarom i tinkling cimbalima preko umjerenog ritma i kontinuiranih sintisajzerskih efekata. Nakon 12 minuta, teški efekti i trajne tipke preuzimaju improvizaciju gitare i udaraljke blijede u pozadini, a zatim se zaustavljaju. Novi udaraljkaški zvuk zauzima ritam i pulsirajući sintisajzer se vraća. Dolazi teži ritam i staza hvata novu paru zadržavajući isti umjereni ritam. Do 17 minuta ritam se ponovno gubi, ali sintisajzerska pranja su preuzela kako se glazba vraća u eksperimentalni i ambijentalni stil. Nakon što je neko vrijeme lutao, ritam se vraća donoseći pritisak prema intenzitetu prije 20 minuta, dok cviljenje zvuči kao da galebovi zvuče. Intenzitet se nastavlja graditi dok gura svoj put prema kraju s uzbudljivom gitarom.
Sljedeće dvije kraće pjesme su one koje je postavio dr. Space prije nego što su dane 3. 'Novčić u pustinji' (9:37) koristi synth efekte dajući mu prozračnu teksturu i nešto što zvuči slično flauti. Glazba ima više etničkog osjećaja i lijepa je promjena u tempu. Klavijatura koja svira trajni akord daje sve to lijep temelj i nakon 2 minute, aktivni udaraljke i teški bas donose puno života na stazu. Glazba lijepo pluta, uglavnom vođena laganom gitarom i sintisajzerima/tipkama. U 5 minuta, kakofonija udaraljki utapa prethodne zvukove kao ručni bubnjevi i itd. stvaraju odjeljak bez tona. Nakon minute, a sintisajzer stvara melodičniju jam sesiju koja ima srednji istočni štih. Sav zvuk blijedi osim mekog synth/gitarskog zvuka i to na kraju također blijedi.
'Sue's Dream World' (6:04) stais sastavljen uglavnom od slojeva sintisajzera koji stvaraju prekrasnu sanjivu teksturu. Ovaj puni, ali ambijentalni zvuk čini da se čovjek osjeća kao da je negdje zaglavljen u svemiru, s nasumičnim harmonijama svemira koje se vrte uokolo. Ako pažljivo slušate, ovo je vrlo imerzivno.
Ovo je izvrstan album psihodeličnih i svemirskih džemova i eksperimenata, s iznenađujućom količinom varijacija ne samo od pjesme do pjesme, već i tijekom svake pjesme. To je visoka kvaliteta i neke od najboljih koje sam čuo ove godine. Sviđa mi se činjenica da, iako uključuje neko ometanje prostora, također se ne boji istraživati i prilagođavati se, čineći promjene bez gubitka protoka. Glazba je glatka, ponekad vrlo jednostavna u svojoj rock težini, a ponekad opuštena i ambijentalna, eksperimentalna. Ali otkrio sam da mi nikada nije bilo dosadno jer ima dovoljno promjena da slušatelj bude zainteresiran, ali to činim bez prekida blaženog osjećaja za glazbu. Uz sve psihodelične/svemirske rock bendove i albume koji su bili tu i ove godine, ovaj se zaista ističe kao neki od najboljih po mom mišljenju, vrlo autentičan i dinamičan, a ne ugrožava žanr, već ga zapravo rasteže kako bi postao istraživačkiji. .Ovo je jak kandidat za jednog od najboljih u godini.Ladislav&Zivanovic……
.......The 3rd Ear Experience est un groupe de rock psychédélique/space que Joshua Tree/Mojave Desert appelle son épicentre, bien que les membres du groupe viennent de différents domaines. La plupart de leur musique se compose de confitures de forme libre avec peu de préférences expérimentales, mais restent généralement dans une ambiance psychédélique. Leur premier album est sorti en 2013, et en avril 2019, ils ont sorti leur sixième album studio intitulé « From Ear to Space ».
0 likesLe titre de l’album est une pièce de mots qui utilisent le propre nom du groupe en combinaison avec l’artiste Dr. Space (d’Oresund Space Collective) qui a collaboré avec le groupe sur cet album. L’album se compose de 5 chansons de distraction avec une durée totale de plus de 73 minutes. Les 3 premières chansons ont d’abord été enregistrées par le 3rd Ear Experience, puis envoyées à Dr. Space, qui a fait le mélange final après avoir ajouté quelques overdubs à la musique existante. Les deux dernières chansons « plus courtes » ont d’abord été enregistrées par Dr Space, qui a fourni la piste de base, puis les a envoyées à la 3ème expérience d’oreille qui est restée avec ces chansons. Après tout ce qui a été dit et fait, la formation pour cette collaboration se compose de Jorge Bassman Carrillo à la basse, Richard Stuverd à la batterie, Robbi Robb à la guitare et synthétiseurs de guitare, Amritakripa sur synthétiseurs et qui fournit des chants « milieu de terre », John Whoolilurie au saxophone et à l’orgue, Dr. Space sur synthétiseurs qui a également produit l’album avec Robbie Robb, Eric Ryan à la guitare ambient et glissando et Ryan Post aux percussions.
L’album commence avec 'Screams of Eagle Bone' (14h50.m. Cela commence par un bon rythme de conduite qui commence l’album avec un beau son de rocking. La guitare et le saxophone déclenchent la première partie mélodique, qui finit par se transformer en confiture alimentée par la guitare. Saxophone vient aussi beaucoup et fournit ses propres confitures, mélodique et parfois squawking et gémissements. Jam s’installe bien, restant assez optimiste et inclinant stoner rock / space jam style. Il y a des rinçages occasionnels des effets de l’espace des synthétiseurs. Il y a huit minutes, il y a un ralentissement lent alors que les choses s’adaptent à un rythme modéré et que la guitare et la basse reprennent leurs responsabilités. Les couches ont tendance à se calmer un peu comme les effets de synthétiseur et la guitare devient plus atmosphérique et psychédélique son. L’écho et la sonnerie de la guitare ainsi que la basse lourde fait un bel étirement, et bientôt le saxophone ajoute doucement un peu plus de son. Juste avant 12 minutes, les choses se calment encore plus que la percussion s’adoucit, puis tout à coup ils commencent à accélérer le rythme à nouveau et tout revient à un son qui ressemble plus au début de la piste. Toutes les couches deviennent plus fortes et le tout s’accumule en confiture tourbillonnante, puis il s’estompe lentement à mesure que les effets d’espace continuent jusqu’à la fin.
'Anam Cara' (8:21 p.m.) commence par de beaux effets avec des sons de synthé craquant partout, puis un modèle de batterie aide à rassembler tout pour créer un arrière-plan. Au fur et à mesure que cela se poursuit, les voix de chant commencent, mais restent sur une quille égale avec des instruments, devenant un avec l’ensemble du son. Les percussions lourdes et la basse se poursuivent avec des voix et des effets fous, et le niveau d’intensité du reflux et des flux avec la création d’une confiture sonore belle et unique. Bientôt, la guitare prend des roues libres sur un fond lourd. De beaux riffs de synthétiseur détournent les choses. Les couches d’organes viennent comme le son adoucit un peu. La musique adoucit encore plus l’entrée de la scène ambiante fournie par des effets d’espace de synthé et des effets de guitare / synthé oscillants qui roulent légèrement. En 8 minutes, les instruments de percussion reviennent avec un coup de tambour modérément lent mais constant et les instruments tombent bientôt dans le modèle rythmique, mais restent doux et béats. Un crescendo lent alimenté principalement par la basse pousse la chanson à une plus grande intensité et jusqu’à une marque de 11 minutes, vous savez que vous conduisez à un son plus lourd, surtout lorsque l’orgue est poussé à l’avant du mélange avec le gémissement des guitares qui sortent de nulle part. Lorsque le pic du crescendo est atteint, les guitares pleureuses ont leur chemin. Après 14 minutes, les guitares se calment, la musique s’adoucit, mais elle bout à nouveau avec un autre crescend. Cependant, au lieu de culminer, la musique roule d’une manière flottante jusqu’à la fin alors que la guitare et l’orgue alternent et que tout reste dans la même tonalité, et que les sons du chant et de la psyché reviennent à la toute fin.
« Dreams of a Caterpillar » (22h12.m) commence par une série pulsante d’effets de synthétiseur et de sons pour une séquence sonore atmosphérique. Après 5 minutes de son psychédélique et expérimental, la chanson devient un peu plus musicale avec une boucle de synthé pulsant le long de laquelle il organise des effets les rendant pas si aléatoires. Le synthétiseur monte et descend alors que le rythme musical bout doucement en dessous. La musique sous-jacente grandit au fur et à mesure jusqu’à 9 minutes, s’est établie comme une confiture d’espace sonore lisse avec une guitare flottante libre et des cymbales tintantes sur un rythme modéré et des effets de synthétiseur continus. Après 12 minutes, les effets lourds et les boutons permanents prennent le dessus sur l’improvisation de guitare et la percussion s’estompe en arrière-plan, puis s’arrête. Le nouveau son de percussion prend le dessus sur le rythme et le synthétiseur lancinant revient. Un rythme plus dur vient et la piste prend une nouvelle vapeur tout en maintenant le même rythme modéré. À 17 minutes, le rythme a été perdu à nouveau, mais les lavages de synthétiseur ont pris le dessus alors que la musique revenait au style expérimental et ambiant. Après avoir erré pendant un certain temps, le rythme revient apportant une pression vers l’intensité il y a 20 minutes, tandis que le cri sonne comme des mouettes qui sonnent. L’intensité continue de s’accumuler alors qu’il pousse son chemin vers la fin avec une guitare passionnante.
Les deux chansons plus courtes suivantes sont celles de Dr Space avant d’être données le 3 octobre. 'Coin in the Desert' (9:37) utilise des effets de synthé lui donnant une texture aérée et quelque chose qui ressemble à une flûte. La musique a un sentiment plus ethnique et est un beau changement de tempo. Le clavier qui joue l’accord permanent donne toute cette belle base et après 2 minutes, les percussions actives et la basse lourde apportent beaucoup de vie à la piste. La musique flotte magnifiquement, principalement guidée par une guitare légère et des synthétiseurs / boutons. En 5 minutes, la cacophonie des percussions étouade les sons précédents comme des tambours à main et, etc., crée un compartiment sans ton. Après une minute, et le synthétiseur crée une jam session plus mélodique qui a un flair moyen-oriental. Tout le son s’estompe à l’exception du son doux synthé / guitare et finalement il s’estompe également.
'Sue’s Dream World' (6:04) stais composé principalement de couches de synthétiseurs qui créent une belle texture de rêve. Ce son plein mais ambiant donne à l’homme l’impression d’être coincé dans l’espace quelque part, avec des harmonies aléatoires de l’univers qui tournent autour. Si vous écoutez attentivement, c’est très immersif.
Il s’agit d’un excellent album de confitures et d’expériences psychédéliques et spatiales, avec une quantité surprenante de variation non seulement d’une chanson à l’autre, mais aussi tout au long de chaque chanson. C’est de haute qualité et certains des meilleurs que j’ai entendus cette année. J’aime le fait que bien que cela implique une certaine distraction de l’espace, il n’a pas non plus peur d’explorer et de s’adapter, en apportant des changements sans perdre de flux. La musique est douce, parfois très simple dans son poids rock, et parfois détendue et ambiante, expérimentale. Mais j’ai trouvé que je ne m’ennuyais jamais parce qu’il y a suffisamment de changements pour que l’auditeur soit intéressé, mais je le fais sans interrompre le sens béat de la musique. Avec tous les groupes et albums de rock psychédélique / space qui ont été là encore cette année, celui-ci se distingue vraiment comme l’un des meilleurs à mon avis, très authentique et dynamique, ne compromettant pas le genre, mais l’étirant en fait pour devenir plus exploratoire. . C’est un concurrent solide pour l’un des meilleurs de l’année. Ladislav&Zivanovic......
.......The 3rd Ear Experience is a psychedelic/space rock band that Joshua Tree/Mojave Desert calls its epicenter, although the band members come from different fields. Most of their music consists of free-form jams with few experimental preferences, but usually remain in a psychedelic vibe. Their first album was released in 2013, and in April 2019 they released their sixth full-length studio album titled 'From Ear to Space'.
0 likesThe title of the album is a play about words that use the band's own name in combination with artist Dr. Space (from Oresund Space Collective) who collaborated with the band on this album. The album consists of 5 distraction songs with a total run time of over 73 minutes. The first 3 songs were first recorded by the 3rd Ear Experience and then sent to Dr. Space, who made the final shuffle after adding some overdubs to existing music. The last two 'shorter' songs were first recorded by Dr Space, who provided the baseline track, then sent them to the 3rd ear experience that stuck with these songs. After all that has been said and done, the lineup for this collaboration consists of Jorge Bassman Carrillo on bass, Richard Stuverd on drums, Robbi Robb on guitars and guitar synthesizers, Amritakripa on synthesizers and which provides 'earth middle' chants, John Whoolilurie on saxophone and organ, Dr. Space on synthesizers who also produced the album along with Robbie Robb, Eric Ryan on ambient and glissando guitar and Ryan Post on percussion.
The album begins with 'Screams of Eagle Bone' (2:50 p.m. This starts with a nice driving rhythm that starts the album with a nice rocking sound. The guitar and saxophone trigger the first melodic part, which eventually turns into guitar-powered jam. Saxophone also comes in a lot and provides its own jams, melodic and sometimes squawking and whining. Jam settles nicely, remaining quite optimistic and tilting stoner rock/ space jam style. There are occasional rinsings of space effects from synthesizers. Eight minutes ago, there's a slow slowdown as things adapt to a moderate rhythm and the guitar and bass take responsibility again. Layers tend to calm down a little as synthesizer effects and the guitar becomes more atmospheric and psychedelic sound. The echo and ringing of the guitar along with heavy bass makes a nice stretch, and soon the saxophone gently adds a little more sound. Just before 12 minutes, things calm down even more as the percussion softens, and then suddenly they start to accelerate the pace again and everything goes back to a sound that looks more like the beginning of the track. All the layers get louder and the whole thing builds up into swirling jam, and then it slowly fades as the space effects continue to the end.
'Anam Cara' (8:21 p.m.) begins with nice effects with synth sounds cracking everywhere, and then a drum pattern helps bring everything together to create a background. As this continues, the singing vocals begin, but remain on an even keel with instruments, becoming one with the whole sound. Heavy percussion and bass continue with vocals and crazy effects, and the level of intensity of the ebb and flows with the creation of a beautiful and unique sound jam. Soon, the guitar takes on free wheels over a heavy backdrop. Nice synthesizer riffs divert things. Layers of organs come as the sound softens a little. The music softens even further the entrance to the ambient stage provided by synth space effects and oscillating guitar/synth effects that roll slightly. In 8 minutes, the percussion instruments return with a moderately slow but consistent drum blow and the instruments soon fall into the rhythmic pattern, but remain soft and blissful. A slow crescendo powered mainly by bass pushes the song to greater intensity and up to an 11-minute mark, you know you drive to a heavier sound, especially when the organ is pushed to the front of the mix along with the whining of guitars coming out of nowhere. When the peak of the crescendo is reached, weeping guitars have their way. After 14 minutes, the guitars calm down, the music softens, but then it boils again with another crescend. However, instead of peaking, the music rolls in a fluttering way to the end as the guitar and organ alternate and everything stays in the same key, and the sounds of singing and psyche return at the very end.
'Dreams of a Caterpillar' (10:12 p.m.) begins with a pulsating series of synthesizer effects and sounds for an atmospheric sound sequence. After 5 minutes of psychedelic and experimental sound, the song becomes a little more musical with a synth loop pulsing along which it organizes effects making them not so random. The synthesizer rises and descends as the musical rhythm smoothly boils underneath. The underlying music grows as it goes until 9 minutes, established itself as a smooth sonic space jam with a free floating guitar and tinkling cymbals over moderate rhythm and continuous synthesizer effects. After 12 minutes, the heavy effects and permanent buttons take over the guitar improvisation and the percussion fades into the background, then stop. The new percussion sound takes over the rhythm and the throbbing synthesizer returns. A harder rhythm comes and the track catches a new steam while maintaining the same moderate rhythm. By 17 minutes, the rhythm was lost again, but synthesizer washes took over as the music returned to experimental and ambient style. After wandering for a while, the rhythm returns bringing pressure towards intensity 20 minutes ago, while the squeal sounds like seagulls sounding. The intensity continues to build as he pushes his way to the end with an exciting guitar.
The next two shorter songs are those set by Dr Space before they were given on 3 October. 'Coin in the Desert' (9:37) uses synth effects giving it an airy texture and something that sounds similar to a flute. Music has more ethnic feeling and is a nice change in tempo. The keyboard that plays the permanent chord gives all this beautiful foundation and after 2 minutes, active percussion and heavy bass bring a lot of life to the track. The music floats beautifully, mostly guided by a light guitar and synthesizers/buttons. In 5 minutes, the cacophony of percussion drowns out previous sounds like hand drums and, etc., create a compartment without tone. After a minute, and the synthesizer creates a more melodic jam session that has a middle eastern flair. All the sound fades except for the soft synth/guitar sound and eventually it also fades.
'Sue's Dream World' (6:04) stais composed mainly of layers of synthesizers that create a beautiful dreamy texture. This full but ambient sound makes man feel like he's stuck in space somewhere, with random harmonies of the universe spinning around. If you listen carefully, this is very immersive.
This is an excellent album of psychedelic and space jams and experiments, with a surprising amount of variation not only from song to song, but also throughout each song. It's high quality and some of the best I've heard this year. I like the fact that although it involves some distraction of space, it is also not afraid to explore and adapt, making changes without losing flow. The music is smooth, sometimes very simple in its rock weight, and sometimes relaxed and ambient, experimental. But I found that I was never bored because there are enough changes for the listener to be interested, but I do so without interrupting the blissful sense of music. With all the psychedelic/space rock bands and albums that have been there again this year, this one really stands out as some of the best in my opinion, very authentic and dynamic, not compromising the genre, but actually stretching it to become more exploratory. . This is a strong contender for one of the best of the year. Ladislav&Zivanovic......
............3rd Ear Experience je psihodelični/svemirski rock bend koji Joshua Tree/Mojave Desert naziva svojim epicentrom, iako članovi benda potječu iz različitih područja. Većina njihove glazbe sastoji se od džemova slobodne forme s malo eksperimentalnih sklonosti, ali obično ostaju u psihodeličnoj vibri. Njihov prvi album objavljen je 2013. godine, a u travnju 2019. objavili su svoj šesti studijski album u punoj dužini pod nazivom 'From Ear to Space'.
0 likesNaziv albuma je predstava o riječima koje koriste vlastito ime grupe u kombinaciji s umjetnikom Dr. Spaceom (iz Oresund Space Collectivea) koji je surađivao s bendom na ovom albumu. Album se sastoji od 5 pjesama za ometanje s ukupnim vremenom izvođenja od preko 73 minute. Prve 3 pjesme prvo je snimio 3rd Ear Experience, a zatim su poslane dr. Spaceu koji je napravio završno miješanje nakon što je dodao neke overdubs postojećoj glazbi. Posljednje dvije 'kraće' pjesme prvo je snimio dr. Space koji je osigurao osnovnu stazu, a zatim ih je poslao na 3. ear experience koji se zaglavio uz ove pjesme. Nakon svega što je rečeno i učinjeno, postavu za ovu suradnju čine Jorge Bassman Carrillo na basu, Richard Stuverd na bubnjevima, Robbi Robb na gitarama i gitarskim sintisajzerima, Amritakripa na sintisajzerima i koji pruža 'middle earth' napjeve, John Whoolilurie na saksofonu i orguljama, Dr. Space na sintisajzerima koji je također producirao album zajedno s Robbijem Robbom, Eric Ryan na ambijentalnoj i glissando gitari i Ryan Post na udaraljkama.
Album započinje albumom 'Screams of Eagle Bone' (14:50). Ovo počinje lijepim ritmom vožnje koji započinje album lijepim zvukom ljuljanja. Gitara i saksofon pokreću prvi melodični dio koji se na kraju pretvara u džem pogonjen gitarom. Saksofon također dolazi u puno i pruža vlastite džemove, melodične i ponekad squawking i cviliti. Džem se lijepo smješta, ostajući prilično optimističan i naginjući stoner rock / space jam stilu. Postoje povremene ispiranje svemirskih efekata iz sintisajzera. Prije 8 minuta, dolazi do sporog usporavanja jer se stvari prilagođavaju umjerenom ritmu i gitara i bas ponovno preuzimaju odgovornost. Slojevi imaju tendenciju da se malo smire kao sintisajzerski efekti i gitara postaje više atmosferski i psihodelični zvuk. Odjek i zvonjenje gitare zajedno s teškim basom čini lijepu dionicu, a uskoro saksofon nježno dodaje još malo zvuka. Nešto prije 12 minuta, stvari se još više smiruju kako udaraljke omekšavaju, a zatim odjednom ponovno počinju ubrzavati tempo i sve se vraća na zvuk koji više sliči na početak staze. Svi slojevi postaju glasniji i cijela se stvar nakuplja u vrtložni džem, a zatim to polako blijedi kako se svemirski efekti nastavljaju do kraja.
'Anam Cara' (20:21) počinje s lijepim efektima sa zvukovima syntha koji pucaju posvuda, a zatim uzorak bubnja pomaže u zbližavanju svega kako bi se stvorila pozadina. Dok se to nastavlja, pjevajući vokali počinju, ali ostaju na ravnomjernoj kobilici s instrumentima, postajući jedno s cijelim zvukom. Teške udaraljke i bas nastavljaju s vokalima i ludim efektima, a razina intenziteta oseka i teče uz stvaranje lijepog i jedinstvenog zvučnog džema. Uskoro, gitara preuzima besplatno kotače preko teške pozadine. Lijepi rifovi sintisajzera skrenu stvari. Slojevi organa dolaze dok se zvuk malo smekšava. Glazba još više omekšava ulazak u ambijentalnu pozornicu koju pružaju synth space efekti i oscilirajući gitarski/synth efekti koji se lagano kotrljaju. U 8 minuta, udaraljke se vraćaju s umjereno sporim, ali dosljednim udarcem bubnja i instrumenti uskoro padaju u ritmički uzorak, ali ostaju mekani i blaženi. Spori crescendo pogonjen uglavnom basom gura pjesmu do većeg intenziteta i do 11-minutne oznake, znate da vozite do težeg zvuka, pogotovo kada orgulje guraju na prednji dio miksa zajedno s cviljenjem gitara koje dolaze niotkuda. Kada se dosegne vrhunac crescenda, plačljive gitare imaju svoj put. Nakon 14 minuta gitare se smiruju, glazba omekšava, ali onda opet zakuha s još jednim crescendom. Međutim, umjesto da dosegne vrhunac, glazba se kotrlja na lepršav način do kraja dok se gitara i orgulje izmjenjuju i sve ostaje u istom ključu, a zvukovi pjevanja i psihe vraćaju se na samom kraju.
'Snovi gusjenice' (22:12) započinje pulsirajućom serijom sintisajzerskih efekata i zvukova za atmosferski niz zvuka. Nakon 5 minuta psihodeličnog i eksperimentalnog zvuka, pjesma postaje malo glazbenija sa synth petljom koja pulsira duž koje organizira efekte čineći ih ne tako slučajnim. Sintisajzer se uzdiže i spušta dok glazbeni ritam glatko ključa ispod. Temeljna glazba raste kako ide sve do 9 minuta, etablirala se kao glatki zvučni svemirski džem sa slobodnom plutajućom gitarom i tinkling cimbalima preko umjerenog ritma i kontinuiranih sintisajzerskih efekata. Nakon 12 minuta, teški efekti i trajne tipke preuzimaju improvizaciju gitare i udaraljke blijede u pozadini, a zatim se zaustavljaju. Novi udaraljkaški zvuk zauzima ritam i pulsirajući sintisajzer se vraća. Dolazi teži ritam i staza hvata novu paru zadržavajući isti umjereni ritam. Do 17 minuta ritam se ponovno gubi, ali sintisajzerska pranja su preuzela kako se glazba vraća u eksperimentalni i ambijentalni stil. Nakon što je neko vrijeme lutao, ritam se vraća donoseći pritisak prema intenzitetu prije 20 minuta, dok cviljenje zvuči kao da galebovi zvuče. Intenzitet se nastavlja graditi dok gura svoj put prema kraju s uzbudljivom gitarom.
Sljedeće dvije kraće pjesme su one koje je postavio dr. Space prije nego što su dane 3. 'Novčić u pustinji' (9:37) koristi synth efekte dajući mu prozračnu teksturu i nešto što zvuči slično flauti. Glazba ima više etničkog osjećaja i lijepa je promjena u tempu. Klavijatura koja svira trajni akord daje sve to lijep temelj i nakon 2 minute, aktivni udaraljke i teški bas donose puno života na stazu. Glazba lijepo pluta, uglavnom vođena laganom gitarom i sintisajzerima/tipkama. U 5 minuta, kakofonija udaraljki utapa prethodne zvukove kao ručni bubnjevi i itd. stvaraju odjeljak bez tona. Nakon minute, a sintisajzer stvara melodičniju jam sesiju koja ima srednji istočni štih. Sav zvuk blijedi osim mekog synth/gitarskog zvuka i to na kraju također blijedi.
'Sue's Dream World' (6:04) stais sastavljen uglavnom od slojeva sintisajzera koji stvaraju prekrasnu sanjivu teksturu. Ovaj puni, ali ambijentalni zvuk čini da se čovjek osjeća kao da je negdje zaglavljen u svemiru, s nasumičnim harmonijama svemira koje se vrte uokolo. Ako pažljivo slušate, ovo je vrlo imerzivno.
Ovo je izvrstan album psihodeličnih i svemirskih džemova i eksperimenata, s iznenađujućom količinom varijacija ne samo od pjesme do pjesme, već i tijekom svake pjesme. To je visoka kvaliteta i neke od najboljih koje sam čuo ove godine. Sviđa mi se činjenica da, iako uključuje neko ometanje prostora, također se ne boji istraživati i prilagođavati se, čineći promjene bez gubitka protoka. Glazba je glatka, ponekad vrlo jednostavna u svojoj rock težini, a ponekad opuštena i ambijentalna, eksperimentalna. Ali otkrio sam da mi nikada nije bilo dosadno jer ima dovoljno promjena da slušatelj bude zainteresiran, ali to činim bez prekida blaženog osjećaja za glazbu. Uz sve psihodelične/svemirske rock bendove i albume koji su bili tu i ove godine, ovaj se zaista ističe kao neki od najboljih po mom mišljenju, vrlo autentičan i dinamičan, a ne ugrožava žanr, već ga zapravo rasteže kako bi postao istraživačkiji. .Ovo je jak kandidat za jednog od najboljih u godini.Ladislav&Zivanovic……
.............3rd Ear Experience je psihodelični/svemirski rock bend koji Joshua Tree/Mojave Desert naziva svojim epicentrom, iako članovi benda potječu iz različitih područja. Većina njihove glazbe sastoji se od džemova slobodne forme s malo eksperimentalnih sklonosti, ali obično ostaju u psihodeličnoj vibri. Njihov prvi album objavljen je 2013. godine, a u travnju 2019. objavili su svoj šesti studijski album u punoj dužini pod nazivom 'From Ear to Space'.
0 likesNaziv albuma je predstava o riječima koje koriste vlastito ime grupe u kombinaciji s umjetnikom Dr. Spaceom (iz Oresund Space Collectivea) koji je surađivao s bendom na ovom albumu. Album se sastoji od 5 pjesama za ometanje s ukupnim vremenom izvođenja od preko 73 minute. Prve 3 pjesme prvo je snimio 3rd Ear Experience, a zatim su poslane dr. Spaceu koji je napravio završno miješanje nakon što je dodao neke overdubs postojećoj glazbi. Posljednje dvije 'kraće' pjesme prvo je snimio dr. Space koji je osigurao osnovnu stazu, a zatim ih je poslao na 3. ear experience koji se zaglavio uz ove pjesme. Nakon svega što je rečeno i učinjeno, postavu za ovu suradnju čine Jorge Bassman Carrillo na basu, Richard Stuverd na bubnjevima, Robbi Robb na gitarama i gitarskim sintisajzerima, Amritakripa na sintisajzerima i koji pruža 'middle earth' napjeve, John Whoolilurie na saksofonu i orguljama, Dr. Space na sintisajzerima koji je također producirao album zajedno s Robbijem Robbom, Eric Ryan na ambijentalnoj i glissando gitari i Ryan Post na udaraljkama.
Album započinje albumom 'Screams of Eagle Bone' (14:50). Ovo počinje lijepim ritmom vožnje koji započinje album lijepim zvukom ljuljanja. Gitara i saksofon pokreću prvi melodični dio koji se na kraju pretvara u džem pogonjen gitarom. Saksofon također dolazi u puno i pruža vlastite džemove, melodične i ponekad squawking i cviliti. Džem se lijepo smješta, ostajući prilično optimističan i naginjući stoner rock / space jam stilu. Postoje povremene ispiranje svemirskih efekata iz sintisajzera. Prije 8 minuta, dolazi do sporog usporavanja jer se stvari prilagođavaju umjerenom ritmu i gitara i bas ponovno preuzimaju odgovornost. Slojevi imaju tendenciju da se malo smire kao sintisajzerski efekti i gitara postaje više atmosferski i psihodelični zvuk. Odjek i zvonjenje gitare zajedno s teškim basom čini lijepu dionicu, a uskoro saksofon nježno dodaje još malo zvuka. Nešto prije 12 minuta, stvari se još više smiruju kako udaraljke omekšavaju, a zatim odjednom ponovno počinju ubrzavati tempo i sve se vraća na zvuk koji više sliči na početak staze. Svi slojevi postaju glasniji i cijela se stvar nakuplja u vrtložni džem, a zatim to polako blijedi kako se svemirski efekti nastavljaju do kraja.
'Anam Cara' (20:21) počinje s lijepim efektima sa zvukovima syntha koji pucaju posvuda, a zatim uzorak bubnja pomaže u zbližavanju svega kako bi se stvorila pozadina. Dok se to nastavlja, pjevajući vokali počinju, ali ostaju na ravnomjernoj kobilici s instrumentima, postajući jedno s cijelim zvukom. Teške udaraljke i bas nastavljaju s vokalima i ludim efektima, a razina intenziteta oseka i teče uz stvaranje lijepog i jedinstvenog zvučnog džema. Uskoro, gitara preuzima besplatno kotače preko teške pozadine. Lijepi rifovi sintisajzera skrenu stvari. Slojevi organa dolaze dok se zvuk malo smekšava. Glazba još više omekšava ulazak u ambijentalnu pozornicu koju pružaju synth space efekti i oscilirajući gitarski/synth efekti koji se lagano kotrljaju. U 8 minuta, udaraljke se vraćaju s umjereno sporim, ali dosljednim udarcem bubnja i instrumenti uskoro padaju u ritmički uzorak, ali ostaju mekani i blaženi. Spori crescendo pogonjen uglavnom basom gura pjesmu do većeg intenziteta i do 11-minutne oznake, znate da vozite do težeg zvuka, pogotovo kada orgulje guraju na prednji dio miksa zajedno s cviljenjem gitara koje dolaze niotkuda. Kada se dosegne vrhunac crescenda, plačljive gitare imaju svoj put. Nakon 14 minuta gitare se smiruju, glazba omekšava, ali onda opet zakuha s još jednim crescendom. Međutim, umjesto da dosegne vrhunac, glazba se kotrlja na lepršav način do kraja dok se gitara i orgulje izmjenjuju i sve ostaje u istom ključu, a zvukovi pjevanja i psihe vraćaju se na samom kraju.
'Snovi gusjenice' (22:12) započinje pulsirajućom serijom sintisajzerskih efekata i zvukova za atmosferski niz zvuka. Nakon 5 minuta psihodeličnog i eksperimentalnog zvuka, pjesma postaje malo glazbenija sa synth petljom koja pulsira duž koje organizira efekte čineći ih ne tako slučajnim. Sintisajzer se uzdiže i spušta dok glazbeni ritam glatko ključa ispod. Temeljna glazba raste kako ide sve do 9 minuta, etablirala se kao glatki zvučni svemirski džem sa slobodnom plutajućom gitarom i tinkling cimbalima preko umjerenog ritma i kontinuiranih sintisajzerskih efekata. Nakon 12 minuta, teški efekti i trajne tipke preuzimaju improvizaciju gitare i udaraljke blijede u pozadini, a zatim se zaustavljaju. Novi udaraljkaški zvuk zauzima ritam i pulsirajući sintisajzer se vraća. Dolazi teži ritam i staza hvata novu paru zadržavajući isti umjereni ritam. Do 17 minuta ritam se ponovno gubi, ali sintisajzerska pranja su preuzela kako se glazba vraća u eksperimentalni i ambijentalni stil. Nakon što je neko vrijeme lutao, ritam se vraća donoseći pritisak prema intenzitetu prije 20 minuta, dok cviljenje zvuči kao da galebovi zvuče. Intenzitet se nastavlja graditi dok gura svoj put prema kraju s uzbudljivom gitarom.
Sljedeće dvije kraće pjesme su one koje je postavio dr. Space prije nego što su dane 3. 'Novčić u pustinji' (9:37) koristi synth efekte dajući mu prozračnu teksturu i nešto što zvuči slično flauti. Glazba ima više etničkog osjećaja i lijepa je promjena u tempu. Klavijatura koja svira trajni akord daje sve to lijep temelj i nakon 2 minute, aktivni udaraljke i teški bas donose puno života na stazu. Glazba lijepo pluta, uglavnom vođena laganom gitarom i sintisajzerima/tipkama. U 5 minuta, kakofonija udaraljki utapa prethodne zvukove kao ručni bubnjevi i itd. stvaraju odjeljak bez tona. Nakon minute, a sintisajzer stvara melodičniju jam sesiju koja ima srednji istočni štih. Sav zvuk blijedi osim mekog synth/gitarskog zvuka i to na kraju također blijedi.
'Sue's Dream World' (6:04) stais sastavljen uglavnom od slojeva sintisajzera koji stvaraju prekrasnu sanjivu teksturu. Ovaj puni, ali ambijentalni zvuk čini da se čovjek osjeća kao da je negdje zaglavljen u svemiru, s nasumičnim harmonijama svemira koje se vrte uokolo. Ako pažljivo slušate, ovo je vrlo imerzivno.
Ovo je izvrstan album psihodeličnih i svemirskih džemova i eksperimenata, s iznenađujućom količinom varijacija ne samo od pjesme do pjesme, već i tijekom svake pjesme. To je visoka kvaliteta i neke od najboljih koje sam čuo ove godine. Sviđa mi se činjenica da, iako uključuje neko ometanje prostora, također se ne boji istraživati i prilagođavati se, čineći promjene bez gubitka protoka. Glazba je glatka, ponekad vrlo jednostavna u svojoj rock težini, a ponekad opuštena i ambijentalna, eksperimentalna. Ali otkrio sam da mi nikada nije bilo dosadno jer ima dovoljno promjena da slušatelj bude zainteresiran, ali to činim bez prekida blaženog osjećaja za glazbu. Uz sve psihodelične/svemirske rock bendove i albume koji su bili tu i ove godine, ovaj se zaista ističe kao neki od najboljih po mom mišljenju, vrlo autentičan i dinamičan, a ne ugrožava žanr, već ga zapravo rasteže kako bi postao istraživačkiji. .Ovo je jak kandidat za jednog od najboljih u godini.Ladislav&Zivanovic……